Jedno zdjęcie, jedno zdanie, jedna informacja. Wymiarów więcej niż niektórzy pragnęliby dostrzec. „Problemy osobiste” Andrei Barzagliego to temat numer jeden mediów sportowych w Italii. Temat oczywisty i prosty, szczególnie dla gorącokrwistych Włochów, ale mnie owa krew zalewa dopiero, gdy ktoś zabrania mi myśleć i podsuwa oczywiste wnioski. Szczególnie że nikt nie […]
Pierwsze marcowe „Mrużąc oczy” miało odnosić się do zupełnie innych kwestii, ale po wiadomym spotkaniu Ligi Mistrzów temat może być właściwie jeden. Mimo to, jak zawsze na przekór wszystkim, nie zamierzam się zajmować meczem Barcelony z PSG, bo, wstyd przyznać, nawet go nie widziałem. Trudno byłoby jednak nie usłyszeć o […]
Dlaczego mrużąc oczy? Bo jestem ślepy i często mrużę, gdy coś oglądam. A zazwyczaj widzę życie, które jest zbyt poważne. Podobnie sprawy mają się z futbolem. Na szczęście piłka na Półwyspie Apenińskim często sprawia, że nie pozostaje nam nic innego, jak uśmiechnąć się i z politowaniem pokręcić głową. Jako wnikliwy, […]
Dlaczego mrużąc oczy? Bo jestem ślepy i często mrużę, gdy coś oglądam. A zazwyczaj widzę życie, które jest zbyt poważne, podobnie sprawy mają się z futbolem. Na szczęście piłka na Półwyspie Apenińskim często sprawia, że nie pozostaje nam nic innego, jak uśmiechnąć się i z politowaniem pokręcić głową. Jako wnikliwy, […]
Drużynę buduje się od obrony, mawia stare piłkarskie porzekadło. W Serie A zaczyna się już od bramkarza. Od beniaminka, poprzez średniaka, na liderze tabeli kończąc – niemal wszyscy mogą pochwalić się wysokiej klasy specjalistami między słupkami. Mało jest jednak drużyn takich jak Empoli, w których golkiper jest największą gwiazdą i kluczową […]
Dlaczego mrużąc oczy? Bo jestem ślepy i często mrużę, gdy coś oglądam. A zazwyczaj widzę życie, które jest zbyt poważne, podobnie sprawy mają się z futbolem. Na szczęście piłka na Półwyspie Apenińskim często sprawia, że nie pozostaje nam nic innego, jak uśmiechnąć się i z politowaniem pokręcić głową. Jako wnikliwy, […]
Miałem iść spać i nic po meczu z Macedonią nie pisać. Miałem, ale… tego nie można tak zostawić. Oglądając spotkanie na stadionie Filipa II Macedońskiego w Skopje czułem się nieco jakbym poszedł na nieudane cyrkowe przedstawienie – kilka pierwszych numerów nie wyszło, lew zjadł tresera, a słonie zadeptały część widzów. […]
