Kilka dni temu Juan Román Riquelme ogłosił zakończenie swojej bogatej piłkarskiej kariery. Z tej właśnie okazji pragniemy przybliżyć Wam postać człowieka, który dla kibiców Boca Juniors jest pierwszym po Bogu…
Jedna z najlepszych „dziesiątek” świata – Juan Román Riquelme od A do Z.

A

jak Arsenal. Debiutanci z małego hiszpańskiego miasteczka Villarreal byli absolutną sensacją Champions League sezonu 2005/06. Gracze „Żółtej Łodzi Podwodnej„ udział w rozgrywkach rozpoczęli od eliminacji, w których dwukrotnie pokonali Everton. Potem wygrali grupę D, wyprzedzając Benficę, Lille i Manchester United! Następne skalpy Riquelme i spółki to Glasgow Rangers i Inter Mediolan, odpowiednio w 1/8 i 1/4 finału. Polegli dopiero w półfinale, gdy na drodze stanął Arsenal.. I kto wie co by było, gdyby Román w 89 minucie… trafił z „11 metrów” i wyrównał stan dwumeczu..

B

jak Boca Juniors. Podczas niespełna 12 lat gry dla Los Bosteros trzy razy wygrał Copa Libertadores (2000, 2001 i 2007), Puchar Interkontynentalny (2000), pięć razy ligę (Apertura 1998, 2000, 2008, 2011 i Clausura 1999), Copa Argentina (2012) i Recopa Sudamericana (2008). Rozegrał 292 spotkania i zdobył 69 bramek w argentyńskiej Primera Division, 93 mecze i 25 goli w rozgrywkach międzynarodowych oraz 3 gry i jedna bramka w Copa Argentina. Wygrał 203 spotkania, 106 zremisował, a 79 przegrał. Debiutował  w wygranym 2:0 spotkaniu z Union de Santa Fe. Dwa tygodnie później miał już na koncie pierwszą bramkę dla Boca, na La Bombonera przeciwko Club Atlético Huracán 6:0 (24 listopada 1996 roku). W niebiesko-złotych barwach zagrał 388 razy. Zdobył 92 bramki, zanotował 169 asyst.

C

jak Copa America. Na Mistrzostwach Ameryki południowej zagrał dwukrotnie. W 1999 roku w Paragwaju i 2007 roku w Wenezueli. Zdecydowanie więcej el último 10 ugrał na tym drugim turnieju, gdzie „La Albiceleste” dotarli do finału, a on sam zdobył 5 bramek. Zwyciężyła ekipa „Canarinhos”, a Juan Román został najlepszym strzelcem swojego zespołu. Tylko Robinho, który został królem strzelców miał o jedno trafienie więcej.

https://www.youtube.com/watch?v=Wo_8CklRc0I

D

jak Duma Katalonii. Po sześciu latach gry dla Boca przyszedł czas na wyjazd do Europy. Wyścig o podpis zawodnika wygrała Barcelona oferując 13 mln dolarów. W Katalonii trafił na Van Gaala, który już na dzień dobry stwierdził, że „to piłkarz prezesa”! Później często pomijał go przy wyborze składu. Gdy już go wystawiał, to często na lewej stronie pomocy, gdzie Riquelme nie był w stanie pokazać pełni swych możliwości. Na ratunek przybył Villarreal, który zdecydował się na jego wypożyczenie. Ostatecznie dla Blaugrany zagrał w 42 spotkaniach, zdobył 6 bramek i zaliczył 7 asyst. Z czego 30 spotkań i 3 gole w lidze hiszpańskiej, 1 spotkanie i jedna bramka w krajowym pucharze i 11 spotkań oraz 2 bramki w Champions Legue.

E

jak Estadio Alberto J. Armando, czyli popularna La Bombonera. „Moje podwórko” jak mówił o stadionie Boca Juniors, na którym zagrał aż 206 razy i zdobył 56 bramek! Nikt nie wybiegł na murawę popularnej bombonierki częściej niż on! Tutaj wszystko się zaczęło – debiut w profesjonalnej piłce w barwach Boca i dorosłej reprezentacji Argentyny, pierwszy gol i asysta.

F

jak Forlán. W sezonie 2004/2005 Villarreal zanotował wspaniały sezon zakończony 3. pozycją w Primera Division. Do tego sukcesu oprócz Riquelme, (15 asyst i 10 bramek w sezonie!) walnie przyczynił się również Urugwajczyk Diego Forlán, który z dorobkiem 25 bramek został królem strzelców. Siłę El submarino amarillo dowodzoną przez Manuela Pellegriniego tworzyli również m.in Juan Pablo Sorín oraz Marcos Senna.

G

jak gol. Nawet jak na ofensywnego pomocnika imponował skutecznością! W swojej karierze (wliczając mecze dla reprezentacji U-20 i U-23) zdobył 173 bramki. 23 trafienia to strzały z rzutów wolnych! W Boca ta sztuka udała się 13 razy, w Hiszpanii z rzutu wolnego trafił cztery razy w barwach Villarreal. Zdobył też jedno trafienie z stałego fragmentu gry na zapleczu Primera Division w barwach Argentinos Juniors. Do tego dwa trafienia dla reprezentacji do lat 20 i sześć dla pierwszej drużyny Albicelestes.

H

jak Historia. Urodził się w San Fernando (mieścinie położonym 28 kilometrów od stolicy) na dzień przed pierwszym triumfem Argentyny w Mistrzostwach Świata. Był najstarszym z 11 potomków Jorge i Marii Riquelme. Przygodę z piłką rozpoczynał w La Libertad Carpita. W dniu 10 lat był zdeterminowany by zostać zawodowym piłkarzem. Kilka dni później trener Jorge Rodriguez, który był pod sporym wrażeniem jego talentu zaproponował testy w Platense. Jednak mały Román nie przeszedł badań, a trenerzy sugerowali, że jest zbyt chudy. Wtedy pomocną dłoń wyciągnął do niego zespół Argentinos Juniors. Mimo, iż tracił całe dnie na dotarcie na trening był szczęśliwy – w końcu robił to, co kocha. W 1995 roku Bichos Colorados sprzedali 17-letniego zawodnika do Boca Juniors za około 800 tys. dolarów.

I

jak Igrzyska Olimpijskie. W 2008 roku został włączony do argentyńskiej kadry na IO w Pekinie, na których Argentyna zdobyła złoty medal. Riquelme zagrał we wszystkich spotkaniach turnieju, zaliczył 3 asysty. Przypieczętował awans do finału ustalając wynik meczu z Brazylią na 3:0.

J

jak JR10 ,„Torero”, „Mago”, „Topo Gigio”, „El último diez” to tylko niektóre jego boiskowe przydomki..

K

jak konflikt. Z Louisem van Gaalem, Oscarem Tabarazem, Mauricio Macrim, Julio Falconim, Martinem Palermo, Diego Maradoną, czy ostatecznie też z Manuelem Pellegrinim żarł się na potęgę. Riquelme to artysta, który uzależniał od siebie zespół. Gdy coś poszło nie tak zaczynały się kłopoty i maniery gwiazdy. Wybitna jednostka, która musiała być w centrum uwagi.. El rey – albo był Bogiem, albo przekleństwem…

L

jak Legia Warszawa. Mecz III rundy kwalifikacji Ligi Mistrzów FC Barcelona – Legia Warszawa był oficjalnym debiutem „El Torero” przed katalońską publicznością. Na boisku pojawił się w 58 minucie gry,22 minuty później pokonał Radostina Stanewa. Ostatecznie Legia przegrała na Camp Nou 3:0.

https://www.youtube.com/watch?v=VtJU3Dj52s0

Ł

jak łódź, a konkretnie „Żółta Łódź Podwodna”. To w dużej mierze dzięki świetnym występom w barwach El Submarino Amarillo znamy go wszyscy. Jego przygoda z Villarrealem trwała do 2006 roku. W tym czasie zdążył zagrać w 145 meczach, zdobyć 45 goli i asystując aż 59 razy. Z czego 106 spotkań i 36 bramek w Primera Division, 4 mecze i jeden gol w Pucharze Króla oraz 21 spotkań i 6 bramek w Pucharze UEFA, 12 spotkań i dwa 2 gole w Lidze Mistrzów oraz w 2 Pucharze Intertoto (wygrał rozgrywki w 2004 i 2005 roku).

M

jak Mundial. Zagrał tylko na jednych Mistrzostwach Świata. Jose Pekerman, z którym święcił triumf w piłce juniorskiej jako pierwszy podarował Riquelme koszulkę narodową z numerem „10” (wcześniej grał z 8) i zabrał na Mundial 2006. Fazę grupową niemieckiego turnieju Argentyna zakończyła na pierwszym miejscu. W inauguracyjnym spotkaniu ograła 2-1 Wybrzeże Kości Słoniowej, następnie zespół pod wodzą „nowej 10” zagrał swój najlepszy mecz na turnieju, gromiąc 6-0 Serbie i Czarnogórę. Ostatni mecz w grupie to bezbramkowy remis z Holandią. W drugiej rundzie, Argentyna po dogrywce ograła Meksyk 2-1, po fantastycznym golu Rodrigueza. W ćwierćfinale przyszła pora na gospodarza turnieju – reprezentacje Niemiec. Po dośrodkowaniu z rzutu rożnego Riquelme, Ayala otworzył wynik spotkania tuż na początku drugiej połowy. W 72 minucie najlepszego zawodnika meczu zastąpił Esteban Cambiasso. 8 minut później Klose wyrównał na 1:1. Pół godziny dogrywki nie przyniosło skutku. W konkursie rzutów karnych lepsi okazali się gracze Nationalelf, którzy ostatecznie wygrali 4:2. Decydującej jedenastki nie strzelił… Esteban Cambiasso.. Riquelme swój udział w Pucharze Świata zakończył z 4 asystami.

N

jak najlepszy. el último 10 w kolekcji swoich dokonań posiada również wiele nagród indywidualnych:
Najlepszy Piłkarz turnieju w Toulonie 1998
Argentyński Piłkarz Roku: 2000, 2001, 2008, 2011
Piłkarz roku Ameryki Południowej: 2001
Najlepszy cudzoziemiec ligi hiszpańskiej sezonu 2004/05
Srebrna piłka Pucharu Konfederacji: 2005
Najwięcej asyst FIFA World Cup: 2006
Najbardziej wartościowy gracz Copa Libertadores: 2007
Najlepszy argentyński pomocnik według magazynu Olé: 2012
Najlepszy ligowiec Argentyny według magazynu Olé : 2012

O

jak okup. Transfer do Europy odbywał się w cieniu skandalu. Zawodnik początkowo nie chciał opuszczać Argentyny i  La Bombonera ale wszystko zmieniło się, gdy porwany został jego 17-letni wówczas brat Christian „Chachi”, piłkarz drugoligowego klubu Platense. Świeżo upieczony triumfator Copa Libertadores stwierdził, że ciężko być piłkarzem w Argentynie, kiedy niektórzy ludzie starają się zabrać zarobione przez niego pieniądze nawet kosztem życia jego rodziny. Potrzebował pieniędzy by opłacić okup (160 tyś. dolarów) i dlatego zdecydował się na wyjazd do Barcelony.

P

jak pomnik. W lipcu 2011 roku w Museo de la Pasión Boquense, które znajduje się tuż przy legendarnym stadionie Bombonera odsłonięto oficjalnie pomnik Juana Romána Riquelme. W uroczystości poza samym zainteresowanym wzięli udział również jego przyjaciele, rodzina, władze klubu oraz autorka monumentu – Elizabeth Eichhorn.

R

jak reprezentacja. Jego kariera w drużynie narodowej rozpoczęła się w lutym 1997, kiedy tworząc zabójczy dla rywali duet z Pablo Aimarem zwyciężył w Mistrzostwach Ameryki Południowej U-20 w Chile, strzelając w turnieju 3 gole. 5 lipca tego samego roku był już Mistrzem Świata w tej samej kategorii wiekowej pokonując w finale turnieju rozgrywanego w Malezji Urugwaj 2-1. Riquelme był kapitanem złotej drużyny, która w składzie miała m.in. Aimara, Samuela, Placente, Scaloniego i Cambiasso. Po sukcesach w U-20, Daniel Passarella powołał go do kadry na ostatni mecz eliminacji Mistrzostw Świata „France 98”. Mecz został rozegrany na stadionie Boca Juniors. Na murawie pojawił się w 80 minucie przy owacji na stojąco zastępując Marcelo Gallardo. W 1998 roku José Pekerman powołał go na turniej w Toulonie, gdzie Argentyna zdobyła tytuł, a Juan Román Riquelme miano najlepszego zawodnika turnieju. W 2008 roku dołączył do kadry olimpijskiej i zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie. Dla Albicelestes wystąpił 51 razy, strzelił 17 bramek i zaliczył 26 asyst. Pracował z czterema selekcjonerami – Danielem Passarella, Marcelo Bielsą, Jose Pekermanem i Alfio Basile.

S

jak Superclásico. Czyli najgorętsze derby świata – Boca Juniors vs River Plate. Zagrał w 20 Superclásicos – wygrał dziewięć, zremisował siedem i przegrał tylko cztery. W derbach Buenos Aires debiutował 25 października 1997 roku na „Monumental”. Do przerwy lepsi o jedną bramkę byli „Milionerzy”. Po zmianie stron Diego Maradonę, (który rozgrywał ostatni mecz w karierze) zastąpił Riquelme, a Boca ostatecznie pokonała odwiecznego rywala 2:1!

T

jak Topo Gigio. Topo Gigio to głównym bohater bajek dla dzieci. Postać stworzony przez artystę Maria Perego zadebiutowała we włoskiej i hiszpańskiej telewizji w 1959 roku.
Pokonując 3-0 w Superclasico River na „La Bombonera” Román po raz pierwszy pokazał swoją cieszynkę „Topo Gigio”, zadedykowanej córce Florencji.

U

jak Unión Santa Fe. 11 listopada 1996 roku w 12. kolejce Apertury Boca Juniors podejmowało na La Bombonera Unión de Santa Fe. Carlos Bilardo, zmuszony wynikami do eksperymentu, desygnował tamtej niedzieli taką „jedenastkę”: Montoya – Cáceres, Vivas, Fabbri – Toresani, Cagna, Riquelme – Latorre, Rambert, Guerra. Los Xeneizes zwyciężyli 2:0, a grający z „ósemką” Riquelme zachwycił wszystkich na stadionie. Mający w dniu debiutu zaledwie 18 lat, 4 miesiące i 16 dni nie oddał wyjściowego składu do końca sezonu (7 spotkań).

V

jak van Gaal. Ówczesny trener Barcelony, Louis van Gaal mówił o nim: Kiedy miał piłkę przy nodze, był najlepszy na boisku. Jak jej nie miał, graliśmy w dziesiątkę, więc wystawianie go na lewym skrzydle nikomu nie wyszło na dobre… Zimą 2003 roku Louisa Van Gaala zastąpił Radomir Antić, a latem, gdy kupiono z PSG Ronaldinho zabrakło również miejsca dla Romána.

W

jak Wyzwoliciele. Copa Libertadores de América, czyli Puchar Wyzwolicieli Ameryki to najważniejsze klubowe rozgrywki Ameryki Południowej. Z Boca Juniors wygrał je trzykrotnie w 2000, 2001 i 2007 roku:
2000 Boca Juniors – Palmeiras 2:2, 0:0 k. 4:3
2001 Boca Juniors – Cruz Azul 1:0, 0:1 k. 4:2
2007 Boca Juniors – Grêmio 3:0, 2:0

Y

jak Yepes. Takich kanałów w karierze założył kilkadziesiąt. To zagranie jest kultowe bo założone Mario Alberto Yepes Díazowi 24 maja 2000 roku w ćwierćfinałowym Superclásico Copa Libertadores, w którym Boca pewnie ograła River Plate 3:0!

Z

jak Zakończenie kariery. Jego ostatnim klubem było Argentinos Juniors, miejsce gdzie przecież rozpoczynał swoją przygodę z piłką! Dla Bichos Colorados zagrał 18 spotkań i zdobył pięć bramek.

W wieku 36 lat powiedział – dość!

„Zdecydowałem, że nie będę już dłużej grał w piłkę. Nacieszyłem się nią do maksimum. Mam nadzieje, że ludzie też mogli się cieszyć razem ze mną. Ja tylko starałem się dobrze bawić. Dałem wszystko co mogłem z siebie dać fanom Boca, reprezentacji Argentyny, Villarrealowi czy Barcelonie, zarówno w drużynach młodzieżowych jak i w pierwszej drużynie. Od teraz moje futbolowe życie się kończy i zaczyna się zupełnie nowe. Zobaczymy co ono dla mnie ma.”