Karaibska wyspa-państwo o powierzchni prawie 11.000 metrów kwadratowych w świecie sportu znana jest przede wszystkim ze znakomitych sprinterów oraz… bobsleistów amatorów. Piłka nożna, chociaż popularna, jest w cieniu Usaina Bolta i spółki. W 2014 roku pojawił się nawet pomysł, by najszybszego człowieka globu powałać do reprezentacji, jednak obecnie w tym temacie cisza. Jedno wiadomo na pewno – rywale oglądaliby jego plecy. Z obecnie powołanych piłkarzy największe doświadczenie wydaje się mieć Jermaine Taylor. Urodzony 14-tego stycznia 1985 roku w Portland obrońca ma na koncie już ponad 70 występów w żółtej koszulce. W 2007 roku razem ze swoim pierwszym klubem w seniorskiej karierze, Harbour View, zdobył mistrzostwo Jamajki. Dwa lata później przeniósł się do St. George’s SC by po kolejnych dwóch latach spróbować swoich sił za granicą. Obecnie Taylor kopie piłkę w rozwijającej się Major League Soccer, w klubie Houston Dynamo. Co ciekawe, właśnie w USA strzelił o swoją pierwszą, i jak do tej pory jedyną bramkę w seniorskiej piłce.
The Reggae Boyz są potęgą, jeśli chodzi o piłkarskie reprezentacje w swoim regionie – 6 razy zdobywali mistrzostwo Karaibów (w tym cztery razy w sześciu ostatnich turniejach). W mistrzostwach strefy CONCACAF (Gold Cup) idzie im już znacznie gorzej. Najlepszym ich osiągnięciem są 3 ćwierćfinały z lat 2003, 2005 i 2011. Im bardziej turniej się rozrasta, tym Jamajczycy mniej znaczą. W najważniejszym reprezentacyjnym turnieju grali tylko raz. Na piłkarskim mundialu wystąpili w roku 1998, we Francji, gdzie w grupie trzech debiutantów musieli uznać wyższość Argentyny i Chorwacji (pokonali 2:1 Japonię). W tym roku po raz pierwszym zobaczymy Jamajczyków w Copa America. Przeciętny kibic nie kojarzy takich nazwisk jak Rodolph Austin, Darren Mattocks czy wspomniany wyżej Jermaine Taylor, jednak nazwisko trenera mówi nieco więcej.
Winfried Schäfer (65 l.) Copa America potraktuje pewnie jako poligon doświadczalny przed ważniejszym dla Jamajczyków Gold Cup, który rusza już 7 lipca, czyli 3 dni po finale mistrzostw Ameryki Południowej, jednak dojście tam małego karaibskiego państewka będzie wielką sensacją. Po przygodach z azjatycką piłką klubową, Niemiec postanowił wrócić do kierowania reprezentacją. W latach 2001-2004 prowadził Kamerun, m.in. na mundialu w Korei Południowej i Japonii. Tam nie udało się wyjść z grupy, w tym roku będzie się o to starał wraz ze swoimi wybrańcami:
Bramkarze:
1. Duwayne Kerr (ur. 16.01.1987), Sarpsborg 08 (Norwegia)
12. Dwayne Miller (ur. 14.07.1987), Syrianska FC (Szwecja)
23. Ryan Thompson (ur. 7.01.1985), Pittsburgh Riverhounds (USA)
Obrońcy:
2. Daniel Gordon (ur. 16.01.1985), Karlsruher S.C. (Niemcy)
3. Michael Hector (ur. 19.07.1992), Reading FC (Anglia)
4. Wes Morgan (ur. 21.01.1984), Leicester City (Anglia)
8. Hughan Gray (ur. 25.03.1987), Waterhouse FC
19. Adrian Mariappa (ur. 10.03.1986), Crystal Palace (Anglia)
20. Kemar Lawrence (ur. 17.09.1992), New York Red Bulls (USA)
21. Jermaine Taylor (ur. 14.01.1985), Houston Dynamo (USA)
Pomocnicy:
5. Lance Laing (ur. 28.02.1988), FC Edmonton (Kanada)
10. Jobi McAnuff (ur. 11.09.1981), Leyton Orient (Anglia)
15. Je-Vaughn Watson (22.10.1983), FC Dallas (USA)
16. Joel Grant (ur. 26.08.1987), Yeovil Town (Anglia)
17. Rodolph Austin (ur. 6.01.1985), niezrzeszony
22. Garath McCleary (ur. 15.05.1987), Reading FC (Anglia)
Napastnicy:
6. Deshorn Brown (ur. 22.12.1990), Vålerenga (Norwegia)
7. Romeo Parkes (ur. 11.11.1990), Isidro Metapán (Salwador)
9. Giles Barnes (ur. 5.05.1988), Houston Dynamo (USA)
11. Darren Mattocks (ur. 9.02.1990), Vancouver Whitecaps (Kanada)
13. Dino Williams (ur. 31.03.1990), Montego Bay United
14. Allan Ottey (ur. 18.12.1992), Montego Bay United
18. Simon Dawkins (ur. 12.01.1987), Derby County (Anglia)
