Przygotowaliśmy dla Was kontrowersyjne sytuacje z meczu West Ham United – Leicester City, w których na świecznik wzięliśmy decyzje Anthonego Taylora.
Przechodzimy do pierwszej sytuacji. Zagrana zostaje długa piłka, napastnik z nr 15 zagrywa ją obok wychodzącego bramkarza i dochodzi do kontaktu między nimi. Według sędziego kontakt ten nie był ani nierozważny, ani nieostrożny. Przyjrzyjmy się dokładnie bramkarzowi Leicester zaraz po zagraniu piłki przez napastnika. Początkowo trzyma on ręce przy sobie, lecz w momencie gdy napastnik znajduje się na jego wysokości, wystawia ręce rzekomo sugerując, że nie ma zamiaru faulować zawodnika z WHU. Dochodzi do kontaktu klatki piersiowej napastnika z przedramieniem bramkarza. Napastnik upada w sposób naturalny. Sądzę, że po przeczytaniu tego nikt nie ma wątpliwości, że powinien zostać podyktowany rzut karny. Teraz zastanówmy się nad karą indywidualną. Rozpatrujemy to wejście w następujących kategoriach:
• SPA (przerwanie korzystnej akcji, napomnienie)
• DOGSO (przerwanie realnej szansy na zdobycie bramki, wykluczenie)
Jak zwykle w takich sytuacjach obserwujemy obrońców i ich odległość od piłki, względnie napastnika. W tym wypadu z całą pewnością można stwierdzić, iż do piłki dopadłby obrońca z nr 6 przez co bramka nie zostałaby zdobyta. Gdyby ten obrońca nie znajdowałby się w tej pozycji, a na przykład 3 metry z tyłu wówczas napastnik z pewnością strzeliłby bramkę. W tym wypadku skłaniałbym się jednak do oceny tego jako SPA (przerwanie korzystnej akcji) i ukarania bramkarza Leicester napomnieniem (żółta kartka)
MOJA DECYZJA: K + (rzut karny, żółta kartka za przerwanie korzystnej akcji przeciwników)
Przechodzimy do drugiej sytuacji, w której bramkarz próbując zagrać piłkę podeszwą, atakuje w klatkę piersiową przeciwnika.
W tym wypadku sądzę, że warto zacytować fragment przepisów. Artykuł 12 mówi:
„Zawodnik popełnia poważny, rażący faul wówczas, gdy używa nieproporcjonalnej siły lub brutalności w odniesieniu do zawodnika drużyny przeciwnej, kiedy walczą o piłkę będącą w grze.„
Sądzę, że zachowanie bramkarza WHU można zinterpretować jako poważny, rażący faul i narażenie przeciwnika na odniesienie kontuzji. Nie usprawiedliwia go fakt, iż patrzył się w kierunku piłki. Liczy się to, że nastąpił kontakt jego podeszwy z klatką piersiową przeciwnika, co można zinterpretować jako poważny rażący faul.
MOJA DECYZJA: B + (rzut wolny bezpośredni, wykluczenie za poważny, rażący faul)
Osobiście sądzę, iż Anthony Taylor popełnił błąd nie odgwizdując rzutu karnego w pierwszej sytuacji, natomiast w słuszny sposób zinterpretował brutalne wejście bramkarza WHU. Mam nadzieję że taka analiza wystarczyła by przekonać was do mojej interpretacji tych sytuacji.
Przygotował: ReaSSe
